Tagarchief: St. Vaast

Tussenstop Fécamp …

Vanuit St. Vaast-la-Hougue maken we de lange en saaie oversteek naar Fécamp … saai, want géén wind en geen mooie kustlijn 😜. Alleen maar water en kreeftenpotten (dus wel blijven opletten)…

Vroeg vertrek om de stroom optimaal te benutten – maar wat is dat toch mooi. Vanwege de kreeftenpotten die ook gewoon in de aanloop liggen (deze week is daar ook een Brit in vastgelopen) willen we wel wát kunnen zien, dus we gooien de touwtjes los als de zon gaat opkomen 🌅.

Het is en blijft maar mooi weer, er komt zelfs een hittegolfje aan. Het plan is om door te varen naar Dieppe, toch wel een favorietje in ons scheepslogboek. Daar willen we even luieren, van de zon en terrasjes genieten én de feestdag 14 juli meemaken – het vuurwerk hier schijnt één van de mooiste in Frankrijk te zijn.

Dus blijven we maar één dagje in Fécamp. Op de heenreis hebben we hier ook te lang gelegen 😜, en alles wel gezien. Ruud heeft het schoonmaken van het teak al te lang uitgesteld, een klus die één keer per jaar toch even moet gebeuren. Dan nu maar even …
Gewapend met tuinslang, aluminium-spons en ouderwets schrobben komt het vuil los en de mooie teakkleur weer tevoorschijn. Totdat het weer vergrijst … maar het voelt wel lekker ’schoon’!

Île Tatihou 🏰

We zijn er langs gevaren bij eerdere binnenkomst en vertrek uit St. Vaast: het eiland Tatihou. Het fort Vauban en de verdedigingswerken (gebouwd eind 17e eeuw) zijn dan mooi van dichtbij zichtbaar.
Bij ons vorige bezoek aan St. Vaast zijn we naar het broertje van dit fort gewandeld, Fort de la Hougue, wat op een 2 km afstand staat – helaas op een militair terrein, dus niet toegankelijk.

Tatihou ís met laag water te voet te bereiken, maar dan heb je maar bitter weinig tijd om het eiland te verkennen – ook al is het maar 28 hectare groot. We nemen dus een amfibisch wangedrocht, het is geen boot en het is geen bus 😜, maar wel functioneel zullen we maar zeggen. En luidruchtig. Maar in 10 minuutjes ben je aan de overkant.

Bij het vertrek hebben we een mooi uitzicht op de (droogvallende) scheepswerf en de haveningang van St. Vaast. De vloed staat al weer even door, want ook die valt goed droog bij laag water.

Île Tatihou is beschermd natuurgebied, een vogelreservaat en zomers wordt het eiland begraast door een kudde schapen. Rondom de oude bebouwing zijn mooie tuinen aangelegd, en er is een museum – waarvan we er inmiddels genoeg hebben gezien 🫣, die slaan we lekker over.

De toren van Fort Vauban is wél toegankelijk en met een smalle spiraaltrap (ik heb de tredes niet geteld …) kun je helemaal naar boven. Mooie vergezichten zijn je beloning, onder andere op het fort-broertje met identieke toren. Ik was de enige, dus kon even ongestoord op adem komen, bovenop 😜

St. Vaast revisited 😎

Van Cherbourg naar St. Vaast-la-Hougue is maar een korte hop: 30 mijl. Bij het uitvaren van de Grande Rade bij Cherbourg is het water weer een klotsbak – dat belooft weinig goeds voor de (laatste) lastige kaap bij Pointe Barfleur. Begrijpen doen we het niet … maar de zee trekt glad, we lopen 9-10 knopen op de stroom-mee-snelweg met een mooi windje en uiteindelijk kunnen we veel dichter langs de kust varen dan we hadden gedacht. Heerlijk tochtje!

Het voelt (en dat is het eigenlijk ook …) een beetje als de terugreis. Maar er komt een periode van mooi weer aan, dus we spreken af dat we een paar dagen in St. Vaast blijven: dit plekje heeft ons hart gestolen, en we willen hier genieten van dit mooie dorpje en het zonnetje. Het is rustig hier, er is net een grote wedstrijdvloot de haven uitgelopen.
We luieren hier de dagen door – de stepjes staan permanent buiten, de grote parasol is eindelijk uit de zak en we lunchen decadent in Le Gouland 1951, een heerlijke strandtent op zo’n 5 km hier vandaan met uitzicht over de baai, Ile Tatihou en St. Vaast. Uitbuiken doen we op de mooie stranden waar je lekker bijna alleen ligt …

Als je wat langer weg bent, en over zee vaart, gaan er onvermijdelijk dingen stuk 😜. Je bent veel langer onderweg, soms onder wat pittiger omstandigheden – de boot heeft meer te lijden dan een zomer op IJsselmeer en Wadden. Tot nu toe hebben we alles kunnen oplossen met de (reserve)spulletjes en het gereedschap dat we bij ons hebben. Afkloppen! Een paar rustige dagen zoals nu gebruiken we ook om de boot op orde te houden en goed na te lopen.