Vandaag hebben we de Silmaril op haar vertrouwde plekje in Enkhuizen geparkeerd. Schaamteloos getreuzeld het laatste stuk vanaf Blankenberge en volop genoten van het mooie weer.
Vanuit de Roompot, waar even gewacht moest worden op wind, de lange ruk naar Scheveningen. Ook daar weer een paar daagjes gebleven, en met een hele mooie wind in recordtijd naar IJmuiden. Tussenstop in Amsterdam (biefstukje eten bij Loetje…) en vandaag door naar Enkhuizen.

Er zijn aardig wat mijltjes bijgeschreven op het log 😜, maar mede dankzij het onnatuurlijk mooie weer dat we mochten hebben zijn de drie maanden omgevlogen. Onze insteek om geen ’ver doel’ te kiezen, maar langer op mooie plekjes te blijven en ’niet-te-varen-omdat-het moet’ was een goede, denken we. De Kanaaleilanden zijn het waard bijvoorbeeld, om wat langer te blijven (normaal gesproken is dat al een zomervakantie, drie weken 😎).

De Silmaril heeft zich voorbeeldig gedragen … wat kleine dingen die kapot gingen hebben we zelf kunnen oplossen – en dat hoort er ook bij als je drie maanden onderweg bent op zout water en de boot intensief wordt gebruikt.

De prijs voor leukste, nieuw ontdekte plekje gaat naar St. Vaast 😜. Mooi, vriendelijk, charmant – moeilijk uit te leggen waarom je op sommige plekjes snel weer weg wilt (Blankenberge …) en moeilijk afscheid kunt nemen van andere (St. Vaast, Dieppe, Alderney, St. Peter Port).