Van Cherbourg naar St. Vaast-la-Hougue is maar een korte hop: 30 mijl. Bij het uitvaren van de Grande Rade bij Cherbourg is het water weer een klotsbak – dat belooft weinig goeds voor de (laatste) lastige kaap bij Pointe Barfleur. Begrijpen doen we het niet … maar de zee trekt glad, we lopen 9-10 knopen op de stroom-mee-snelweg met een mooi windje en uiteindelijk kunnen we veel dichter langs de kust varen dan we hadden gedacht. Heerlijk tochtje!

Het voelt (en dat is het eigenlijk ook …) een beetje als de terugreis. Maar er komt een periode van mooi weer aan, dus we spreken af dat we een paar dagen in St. Vaast blijven: dit plekje heeft ons hart gestolen, en we willen hier genieten van dit mooie dorpje en het zonnetje. Het is rustig hier, er is net een grote wedstrijdvloot de haven uitgelopen.
We luieren hier de dagen door – de stepjes staan permanent buiten, de grote parasol is eindelijk uit de zak en we lunchen decadent in Le Gouland 1951, een heerlijke strandtent op zo’n 5 km hier vandaan met uitzicht over de baai, Ile Tatihou en St. Vaast. Uitbuiken doen we op de mooie stranden waar je lekker bijna alleen ligt …

Als je wat langer weg bent, en over zee vaart, gaan er onvermijdelijk dingen stuk 😜. Je bent veel langer onderweg, soms onder wat pittiger omstandigheden – de boot heeft meer te lijden dan een zomer op IJsselmeer en Wadden. Tot nu toe hebben we alles kunnen oplossen met de (reserve)spulletjes en het gereedschap dat we bij ons hebben. Afkloppen! Een paar rustige dagen zoals nu gebruiken we ook om de boot op orde te houden en goed na te lopen.