Guernsey: de wandelschoenen aan 🥾

We hebben eigenlijk nog steeds prima weer. ’s Ochtends wat bewolking, maar rond 10.00 uur komt het zonnetje weer tevoorschijn 🌞. Vandaag af-en-toe wat spetjes, maar tijdens het wandelen was het heerlijk.

We maken dankbaar gebruik van het uitstekende bussysteem op Guernsey. Alle lijnen komen uiteindelijk uit bij de terminal hier in St. Peter Port, en voor £ 1.25 enkele reis of £ 7.50 voor een dagpas kun je het eiland prima verkennen 🚍!

Sausmarez Manor leek ons wel het bekijken waard, en wordt ook aangegeven als één van de must-see bezienswaardigheden. De binnenkomst aan de voorkant is schitterend:

Hierachter heeft een nazaat van de piraat Sausmarez, de nu 84-jarige Peter Sausmarez, een bonte verzameling van verdienmodellen op het landgoed opgezet 😜…

Er is een mini-stoomtreintje. Een giftshop. Een koperwerk-werkplaats. Een pitch en put-golfbaantje. Een beeldentuin. Een vijver met eenden die je mag voeren met in de winkel gekochte voerbekertjes. En natuurlijk een rondleiding door de Manor.

In de koperwerkplaats worden we overvallen door de ’koperslager’ die blijkbaar blij is met bezoekers 😜… een spraakwaterval, die ons alles wil laten zien en zelfs zijn oude motorfiets onder een stapel dozen en dekens vandaan tovert. Met een oude autodeur van zijn Humber ernaast 😜.

Iedere 5 minuten schuiven wij een stapje op richting uitgang en na een dik half uur zijn we ontsnapt… maar eerlijk is eerlijk, we hebben wel een mooie geschiedenisles gehad!
Het doet allemaal wat kneuterig aan, is een beetje sleets en vervallen, het mooie is er wel af. De afname van het toerisme, tot zo’n 10% van wat het vroeger was, zie je zo wel terug.

Ook Candie Park, een oase van rust midden in St. Peter Port, is mooi. Zo’n plekje waar mensen tussen de middag hun sandwiches met crisps in het zonnetje opeten.

We pakken weer een bus, nu naar de Noord-West kant van het eiland. Daar liggen Vauzon Bay en Cobo Bay, en zijn langs de grillige kustlijn zijn we tot het uiterste puntje gewandeld.
Veel straatnamen, plaatsnamen, bushaltes, hotels e.d. hebben nog Franse namen. Dit deel noemen ze Grandes Rocques – wel toepasselijk!

We waren werkelijk de enigen op het strand, op een die-hard zwemmer na (die na 4 slagen borstcrawl al weer omdraaide … het water is ook maar 14 graden 😜). Bij het dorp Cobo wat hondenuitlaters, dus een drukke Cobo tearoom viel wel op.
We hebben ook zo’n scone met Guernsey clotted cream en aardbeienjam weggewerkt – daar kun je de dag op doorkomen, hoor!

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.