Normaal gesproken hadden we een relax-dagje ingelast hier in Stellendam. Maar de belofte van een nog warmere dag dan gisteren (hitterecord al gesneuveld) maakt de keuze makkelijker: beter op zee dan hier blijven.

We vertrekken met erg weinig wind. We motoren de geul uit, maar dan gaat er toch een windje staan, weer Zuid-Oost dus die kunnen we goed hebben. Het is inderdaad bloedheet, het windje maakt het draaglijk. Af-en-toe kakt de wind wat weg, maar soms zet hij er een tandje bij – we maken heel goed tempo naar de Geul van de Banjaard. Precies daar wordt het minder en ook nog eens vrijwel op de boeg, dus we zetten het Ijzeren Zeil bij.

Door de aflandige wind is de zee erg rustig en zijn de boeien goed zichtbaar.  Dat heb ik hier wel anders meegemaakt, en waren die kleine boeitjes in zeegang gewoon niet te zien. Nu hoeven we niet op het plotterscherm te varen en komen we met de verrekijker een heel eind.

En wéér kunnen we zo de sluis invaren! Deze week hebben we nergens hoeven wachten :). En dan maken we mee wat de rest van Nederland moet voelen: geen wind, het is een oven, en de wind voelt aan alsof er een föhn aanstaat.

Direct ‘om de hoek’ ligt Roompot Marina. Als we afgemeerd zijn druipt het zweet al van ons af, nog nooit zo warm geweest in Nederland! Jaloers kijken we naar de mensen die gewoon de boot afspringen het water in – door onze onnatuurlijke gaten in het lichaam (nierdrain van Ellis, de beenwond van Ruud) mogen wij dit water niet in.

Op alle boten zijn de mooiste windschermoplossingen gevonden :). Er hangen complete genua’s in het achterstag, en alle parasol- en zonnezeiltjes-varianten zien we terug.

Wij hebben ook een mooi opvouwbaar exemplaar, maar Ruud presteert het om één van de telescopische stokken in het water te laten verdwijnen … met een gehandicapt doekje proberen we zo goed en kwaad als het kan toch wat schaduw te creëren.  Tot overmaat van ramp moeten we ook nog boodschapjes doen en in de brandende zon naar het winkeltje 400-500 meter verderop – het voelt als een survivaltocht door de Sahara!

’s Nachts om 24.00 uur is het nog boven de 30 graden en te warm in de achterkajuit, zelfs met de fan vol aan. Alle ramen staan open om iets van een luchtstroom te krijgen, maar rond 00.30 uur gaat opeens de wind vol ‘aan’ – van niks naar 6-7 BF in 5 seconden! Er trekt onweer over. Pandemonium in de haven, alle mannen in onderbroek en met zaklantaarns naar buiten om de lijnen te controleren, of weg- of stukgewaaide parasols en zonnetenten te redden.

De boot lucht wel even lekker door, maar de onvermijdelijke regen die volgt noodzaakt ons toch de raampjes te sluiten. Toch heeft  dit natuurgeweld wel wat … als je het vanuit de kuip en onder de sprayhood kan volgen :).