Naar Amsterdam is nog maar een klein stukje, met als laatste hindernis de Schipholbrug die pas om 20.00 uur draait. We dachten lekker uit te slapen, maar al vroeg brandt het zonnetje ons uit bed – er wordt tot 35 graden voorspeld, vandaag!
We besluiten de betrekkelijke koelte op het water maar op te zoeken en ieder terrasje waar je aan kunt leggen of mooi schaduwplekje maximaal te benutten – we hebben de hele dag en begin van de avond :). We kunnen weer geen enkele informatie vinden over de situatie in Amsterdam, de telefoonnummers zoals in de Wateralmanak worden niet opgenomen … we gaan maar door en hopen op het beste.
Ieder terrasje op de Ringvaart waar je aan kunt leggen hebben we gehad 🙂 … kopje koffie bij de één, lunch bij een ander en weer even verder starten we maar met de witbiertjes. Het is bloedheet, en we hijsen het zonnetentje over de kuip. Er staat vrijwel geen wind, dus we kunnen er gewoon mee varen. Uitkomst, dat ding.
Rond 16 uur sluiten we aan bij een kluitje staande-mast boten bij de Aalsmeerderbrug – en iedereen heeft het over ‘kunnen-we-nu-wel-of-niet’. De informatie wisselt per bron 🙂 … de laatste telefonische info is dat er gewoon wordt gedraaid. Ruud heeft de marifoon op kanaal 22 en hoort daar toch iets anders … één van de bruggen weigert dienst, dus het is uitermate onzeker of de nachtdoorvaart gaat lukken.
Rond 20.00 uur passeren we met 15 boten op een kluitje de Schipholbrug, en bellen we weer met Waternet. Nu, buiten de kantooruren, worden we doorgeschakeld naar een mobiel nummer van een dame die wél weet waar ze het over heeft – ze gaat navraag doen en komt keurig terug met de bevestiging dat inderdaad één van de noodzakelijke bruggen gestremd is – maar dat er met man-en-macht aan wordt gewerkt.
We liggen inmiddels met een 20 tal boten te wachten, de meesten duiken even het bed in, maar rond 23.45 uur komt het verlossende bericht over de marifoon: om 00.05 uur gaat de brug open en kunnen we schutten. Tegelijkertijd wordt ‘de andere kant’ gevraagd om rond 00.55 uur ook klaar te liggen – vermoedelijk zetten ze de bewuste brug maar één keer open en gaan de van Zuid-naar-Noord en van Noord-naar-Zuid elkaar midden in Amsterdam kruisen. Ongeveer halverwege komen we elkaar inderdaad tegen, na nog een klein hartverzakkinkje bij een eerdere brug waar één van de slagbomen niet naar beneden wilde.
Uiteindelijk passeren we rond 02.00 uur de spoorbruggen. Wij laten de laatste brug voor wat het is, je kunt overnachten in het laatste deel en daar lig je veel rustiger dan buiten op het IJ. Inmiddels sterft Ruud van de honger en, lang leve Internet, om 15.15 uur staat keurig de bezorger met z’n scootertje bovenop de kade naar ons te zoeken … prima hamburgers en frietjes :)!