Na een winkel- en wasdag in Gouda (even thuis geweest) vervolgen we de Staande Mast route op woensdag 25 juli. Het tweede deel gaat wat voorspoediger, gelukkig kunnen we onder de Algera-brug door (nét!), anders hadden we daar ruim 2 uur tot 16.15 uur moeten wachten.

Next hurdle: de spoorbrug bij Dordrecht – we gaan er al van uit dat we die net niet gaan halen, maar die draait in ieder geval ieder uur. Maar de stroom gaat mee staan en we lopen 6 i.p.v. 5 knoopjes … en de brugwachter laat hem wat langer dan gebruikelijk openstaan, waardoor we er (vol gas) nog doorheen kwamen. Later zagen we dat de openingstijden weer veranderd zijn en de brug 6 minuten eerder opende dan aangegeven op onze Waterkaart 2016/2017.  Maar goed dat we dat niet geweten hebben :)…

Eerder dan verwacht pakken we het eerste haventje na de Dortsche Kil, en dat is Strijen-Sas. Heb hier al vaker gelegen, prima haven, aardige mensen en een goed restaurant. Maar goed ook, de ‘bewoonde wereld’ is wat verder weg.

Donderdag maken we een kort hopje en besluiten Dinteloord eens aan te lopen, ook altijd links laten liggen (letterlijk). Eerst door de Volkerak-sluizen, waar een Bavaria 37 (met boegschroef!) het presteert achterstevoren te eindigen :).

Daarna moeten we nog een sluisje door naar Dinteloord: de brugwachter geeft rood-groen en met drie andere boten verwachten we dus een opening … maar die komt niet. Na een kwartier gaan de lichten weer op rood … en zien we achter ons een groot binnenvaartschip aankomen. Beroepsvaart, die gaan voor (al hadden we al twee keer geschut kunnen zijn …). Hij vaart voor ons de sluis in, maar we kunnen er nog bij. Door schade en schande wijs geworden wachten wij tot de grote jongen vast ligt en varen dan ook op … en op dat moment geeft hij toch nog een stoot gas, waardoor wij hard dwars worden gezet en tegen de sluismuur klappen. Heel dankbaar zijn we weer met onze teak stootlijst langs het schip :)!

De jachthaven ligt zo’n 300-400 meter na de sluis en we hopen op een oud, leuk dorpje – maar helaas, Dintelmond hééft het niet. Op het terras is het ook nog bloedheet, en ‘s avonds zitten we allemaal te wachten op het voorspelde onweer en regen – na een dag van 35-36 graden bidden we allemaal voor wat verkoeling. Helaas trekt de bui net langs Dinteloord, en vallen er bij ons maar een paar druppels en staat er even wat harde wind, maar daar blijft het bij. Even verderop krijgt Willemstad wél de volle laag!

We hebben de dekbedden maar even opgeborgen, de ventilator staat aan het hoofdeinde vol te draaien en we hebben een warme nacht, het blijft ruim boven de 23-24 graden.

Vrijdag vertrekken we richting de Krammersluizen. Daar vlakbij ligt Oude Tonge, vanwege de lange aanloop ook altijd voorbij gevaren … en zoals Dintelmond het niet heeft, heeft Oude Tonge het wél :). Hele mooie aanloop door de Krammer slikken, twee smalle oude keersluisjes door over een smal vaartje en dan doemt in de verte het kerktorentje en kleine haventje op.

Ook hier is het weer uitgesproken rustig, we blijven ons daarover verbazen: zulk mooi weer, midden in de vakantieperiode. Het beeld is overal hetzelfde. Maar geen klagen, we hebben alle ruimte en hoewel het echt een kleine watersport-vereniging is zijn alle faciliteiten dik in orde en het sanitair brandschoon en netjes.