Van Viñales naar Trinidad

Toch bezorgd door de verhalen van de lokaaltjes (zeker 8 ½ uur rijden, niet op één dag te doen) zitten we al rond 07.00 uur aan het ontbijt. In dit land wil je absoluut niet in het donker rijden (doen ze zelf ook niet!) en rond 19 uur is het al donker – ineens, alsof er een lichtknopje wordt omgedraaid.
Stiekum gaan we er vanuit dat ze rekenen met classic-Chevrolet snelheid (zo’n 50-60) en terecht: al rond 13.00 uur komen we aan in Cienfuegos, de geplande tussenstop. En zoals Piñar del Rio het niet had, heeft dit plaatsje het wél …
Mooi centraal plein met schitterende koloniale gebouwen eromheen, en natuurlijk de plaatselijke kerk in wit en roze. Netjes, kleurrijk, gemoedelijk.

We rijden nog door naar het schiereiland met haar mooie Palace – casino voor, museum na de revolutie. Op een terrasje, nippend aan een Christal, genieten we van de Cariebische sfeer: zon, windje, koud drankje, geen haast en uitzicht over mooi blauw water.

Trinidad is nog 1 ½ uur hier vandaan en langs de mooie kustweg, tussen gebergte en de zee rijden we rond 16.00 uur het stadje al binnen. En kan de zoektocht beginnen …
Een verkeerd kruisje op de meegestuurde plattegrond én het feit dat de bordjes van de Hostal op dat deel van de deur zitten dat naar binnen is geklapt ( en dus niet zichtbaar) maakt dat het even duurt voor we het gevonden hebben….

Maar door het zoeken hebben we al redelijk wat van de binnenstad gezien. Het voelt alsof je in de jaren ’30 rondrijdt! Kasseienstraten of helemaal geen bestrating, paarden voor de deur, fietstaxi’s, iedereen buiten.
Volgens de reisgids is Trinidad de plaats met het mooiste avond- en nachtleven van Cuba. En dat klopt wel. Overal hoor je live muziek naar buiten komen, en in het restaurantje waar we wat eten staat ook een jong stelletje te musiceren met trommels en gitaar. Best goed ook nog! Het lijkt wel of iedere Cubaan kan zingen of een instrument bespeelt, van jong tot oud.
En het is niet alleen een toeristen-opzet. Als we door de kleine straatjes lopen zie en hoor je ze ook muziek maken. Het zit echt in de aard van de Cubanen. Heel soms hoor je meer Westerse muziek (Beatles …), maar 99% is Cubaans.

We lopen ook nog even naar het centrale plein, ook hier overal muziek ( en touristen, erg veel touristen). We brengen ook een bezoek aan het lokale ‘muziekhuis’ waar een grote groep erg haar best stond te doen – maar die moeten nog even oefenen in hun samenspel. En een andere fluitist zoeken. Wel lekkere Pina Colada’s!

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.