Categoriearchief: SailAbout

Posts ‘onderweg’ … of die op de een of andere manier met zeilen te maken hebben.

Raymarine EVO-200 stuurautomaat

De huidige stuurautomaat, een SmartPilot S2, heeft het altijd prima gedaan – maar de ontwikkeling staat niet stil en we zijn inmiddels ruim 17 jaar verder. De nieuwe generatie schijnt bijv. veel beter te reageren bij achterlijke winden / golven. En de EVO sluit ook beter aan op de Axiom kaartplotter, die we al weer 7 jaar gebruiken.

Tijd voor een bezoek aan de watersport-juwelier 🙂 … met een electrisch schema van de bestaande situatie en de wensenlijst voor ’nieuw’.

Naast de EVO-200 (de ACU-blackbox en de EVO-schotel) de P70 bedieningsunit en een i70 multi-display aangeschaft, samen met een berg backbone- en spur-kabels, connectoren en verdeelblokken.

In 2016 hebben we een deel van de apparatuur al vernieuwd, dus er ligt al een STng netwerkje achter het instrumentenpaneel voor plotter, AIS en 2x GPS. Via een converterblok is daar het ’oude’ SeaTalk1 netwerk op aangesloten.

Voor nu dus de uitdaging om de backbone naar de andere kant achterin het schip te krijgen, met een spur-blok op de juiste punten: naar de stuurstand voor de klokjes, en één op het einde voor de ACU en EVO unit. Dát ging probleemloos 🙂 … in de buizen die door de Victoire lopen was nog voldoende ruimte.

Voor de nieuwe klokjes (vervanging van de ST7001 bedieningsunit) had ik een mooi carbon dashboard gemaakt.

Én een dodelijke aanname: dat de RVS buisjes (de ’dwarse’) open / hol zouden zijn – de oude unit had immers ook een kabel, right?

Wrong 😑 … uiteindelijk ben ik 2 dagen bezig geweest om de twee dikke spurkabels i.p.v. het dunne ST1 kabeltje bij de klokjes te krijgen. Bestaande kleine gaatjes moesten geruimd worden (en daar kon ik heel slecht bij) en uiteindelijk heb ik de spur-kabel moeten knippen omdat de connectoren de krappe bochtjes niet konden volgen.

De oude stuurautomaat uitbouwen en de nieuwe aansluiten was een makkie – ik kon de bestaande bekabeling voor voeding, drive en clutch gebruiken en ook de oude roerstandgever kon blijven zitten.
Van de gelegenheid gebruik gemaakt om de losse bende op te ruimen, in te korten, van labels te voorzien en netjes vast te zetten met tiewrap-schroefzadels.

Dan het spannende moment: spanning erop en kijken of het werkt :). Niet dus … de automaat had spanning, verder bleven zowel oude als nieuwe netwerk zwart 😡. OK. Logisch nadenken. Deduceren.
Blijkbaar kreeg het systeem in de oude situatie spanning van de verwijderde oude stuurautomaat? De STng backbone moet nl. met 12V gevoed worden (en dodelijke aanname nummer 2 – ik was ervan uitgegaan dat het bestaande STng netwerk correct was geïnstalleerd en dus van voeding werd voorzien).
Lang verhaal kort: de oplossing was een nieuwe 12V voeding plaatsen, gelukkig had ik nog een spur-aansluiting vrij. Daarna de Dockwizard doorlopen, de kompascalibratie uitgevoerd – dat heeft Raymarine toch heel knap voor elkaar. Probleemloos.


THUIS! 😎

Vandaag hebben we de Silmaril op haar vertrouwde plekje in Enkhuizen geparkeerd. Schaamteloos getreuzeld het laatste stuk vanaf Blankenberge en volop genoten van het mooie weer.
Vanuit de Roompot, waar even gewacht moest worden op wind, de lange ruk naar Scheveningen. Ook daar weer een paar daagjes gebleven, en met een hele mooie wind in recordtijd naar IJmuiden. Tussenstop in Amsterdam (biefstukje eten bij Loetje…) en vandaag door naar Enkhuizen.

Er zijn aardig wat mijltjes bijgeschreven op het log 😜, maar mede dankzij het onnatuurlijk mooie weer dat we mochten hebben zijn de drie maanden omgevlogen. Onze insteek om geen ’ver doel’ te kiezen, maar langer op mooie plekjes te blijven en ’niet-te-varen-omdat-het moet’ was een goede, denken we. De Kanaaleilanden zijn het waard bijvoorbeeld, om wat langer te blijven (normaal gesproken is dat al een zomervakantie, drie weken 😎).

De Silmaril heeft zich voorbeeldig gedragen … wat kleine dingen die kapot gingen hebben we zelf kunnen oplossen – en dat hoort er ook bij als je drie maanden onderweg bent op zout water en de boot intensief wordt gebruikt.

De prijs voor leukste, nieuw ontdekte plekje gaat naar St. Vaast 😜. Mooi, vriendelijk, charmant – moeilijk uit te leggen waarom je op sommige plekjes snel weer weg wilt (Blankenberge …) en moeilijk afscheid kunt nemen van andere (St. Vaast, Dieppe, Alderney, St. Peter Port).

Verlaten van St. Vaast, ’s morgens vroeg – dit is waarom we zeilen 😍